EN
لینک‌های سریع
لیوان‌های کاغذی تک‌دیواره معمولی ظرفیتی بین ۹ تا ۱۶ اونس دارند و عایق‌بندی محدودی فراهم می‌کنند، به‌طوری که نوشیدنی‌ها حدود ۱۵ تا ۲۰ دقیقه گرم باقی می‌مانند قبل از اینکه شروع به سرد شدن کنند. اما نسخه‌های دو دیواره بهتر هستند، زیرا فضای هوای داخلی دارند که طبق تحقیقات منتشر شده در مجله علم مواد سال گذشته، حرارت انتقالی به بدنه خارجی را حدود ۴۰ درصد کاهش می‌دهد. این بدان معناست که افراد می‌توانند نوشیدنی‌های داغ را در دمای ۱۹۰ درجه فارنهایت بدون سوختگی دست نگه دارند و نوشیدنی‌ها بیش از نیم ساعت گرم باقی خواهند ماند. اغلب تولیدکنندگان بزرگ لیوان همچنین لبه‌های حلقه‌ای شکل اضافه می‌کنند که برداشتن و نگه‌داشتن لیوان را آسان‌تر می‌کند، به‌ویژه زمانی که انگشت‌های شخصی پس از باز کردن نوشیدنی، مرطوب باشند.
طراحی روکش موج‌دار با ایجاد دندانه‌های کوچک کاغذی که فضاهای هوایی به ضخامت حدود ۰٫۸ تا ۱٫۲ میلی‌متر در اطراف دیواره لیوان ایجاد می‌کنند، کار می‌کند. این شکاف‌های کوچک در واقع دمای سطحی را حدود ۲۰ درجه فارنهایت نسبت به لیوان‌های معمولی با دیواره صاف کاهش می‌دهند. این روش واقعاً هوشمندانه است، زیرا مقاومت حرارتی را بدون نیاز به مواد اضافی افزایش می‌دهد و به همین دلیل این لیوان‌ها همچنان در تأسیسات کمپوست صنعتی عملکرد مناسبی دارند. نظرسنجی اخیر انجمن باریستا در سال ۲۰۲۴ نیز چیز جالبی نشان داد. تقریباً چهار پنجم باریستاها گفتند دیگر نیازی نیست برای سرو نوشیدنی‌های داغ از دو لیوان استفاده کنند، زمانی که از این لیوان‌های خاص با روکش موج‌دار استفاده می‌کنند. این موضوع با توجه به میزان گرمایی که لیوان‌های معمولی در حین سرو پیدا می‌کنند، قابل درک است.
آسترهای PLA که از نشاسته ذرت ساخته می‌شوند، ما را با لایه‌های بدون نفت برای جلوگیری از نشت مایعات تأمین می‌کنند، اما یک مشکل وجود دارد. این مواد به مراکز صنعتی خاصی برای کمپوست شدن نیاز دارند تا بتوانند کاملاً تجزیه شوند که این فرآیند در کل حدود ۵۸ روز طول می‌کشد. از سوی دیگر، پوشش‌های آکریلیکی بر پایه آب نیز برای جلوگیری از نشت مواد ظرف‌ها مناسب به نظر می‌رسند. بر اساس برخی مطالعات اخیر انجمن بسته‌بندی پایدار از سال ۲۰۲۳، تولید این پوشش‌ها حدود ۲۲ درصد تأثیر کربنی کمتری دارد، هرچند نمی‌توان آنها را در سطل‌های کمپوست ریخت. از نظر عملکرد با نوشیدنی‌های مختلف، آزمایش‌های مستقل نشان می‌دهند که PLA در برابر مواد اسیدی مانند آب میوه‌های مرکباتی که pH آنها زیر ۵ است، عملکرد بهتری دارد. در مقابل، گزینه‌های مبتنی بر آب معمولاً در تماس با محصولات لبنی حاوی افزودنی‌های چربی بالا عملکرد مناسب‌تری دارند.
| متریال | مقاومت در برابر گرما | قابلیت کمپوست شدن | هزینه هر هزار عدد |
|---|---|---|---|
| پلاستیک PE | ۲۱۲°F | ناقابل بازیافت | $18-$22 |
| واکس نفتی | ۱۸۵°F | محدود | $14-$17 |
| پلاستیک زیستی PLA | 200°F | صنعتی | $24-$28 |
| مبتنی بر آب | 195°F | غیرقابل تجزیه | $20-$23 |
لیوان‌های کاغذی با پوشش PE 68 درصد از بازار خدمات غذایی را به خود اختصاص داده‌اند، اما جایگزین‌های PLA با رشد سالانه 19 درصد در حال گسترش هستند، زیرا زیرساخت‌های کمپوست شدن در حال توسعه است (Packaging Digest 2024).
طبق گزارش صنعت بسته‌بندی که سال گذشته منتشر شد، قهوه در لیوان‌های کاغذی دیواره دوبل تقریباً ۳۵ درصد طولانی‌تر گرم می‌ماند نسبت به لیوان‌های معمولی تک‌دیواره. علاوه بر این، سطح خارجی این لیوان‌ها بسیار خنک‌تر باقی می‌ماند—تفاوتی حدود بیست درجه فارنهایت که برای مشتریانی که لیوان را در دست می‌گیرند، تفاوت بزرگی ایجاد می‌کند. طراحی رویه موج‌دار در اینجا نقش مهمی دارد، زیرا لایه‌های بافت‌دار در واقع مانع حرکت گرما از ماده لیوان می‌شوند. کافه‌هایی که نوشیدنی‌های داغ‌تر از ۱۸۰ درجه فارنهایت سرو می‌کنند، با استفاده از این لیوان‌ها به پوشش‌های جانبی کمتری نیاز دارند. شکایات مشتریان از سوختگی انگشتان به طور کلی حدود ۴۲ درصد کاهش می‌یابد. بسیاری از صاحبان کافه این موضوع را پس از تغییر تأمین‌کنندگان بسته‌بندی خود به صورت عملی تجربه کرده‌اند.
لیوان‌های روکش‌دار با PLA زمانی که دما به حدود ۱۴۰ درجه فارنهایت برسد، شروع به نرم شدن می‌کنند که این امر می‌تواند مشکلی واقعی برای اسپرسوهایی باشد که اغلب با دمایی نزدیک به ۱۶۰ یا حتی بالاتر خارج می‌شوند. با نگاهی به اتفاقات اخیر در دنیای بسته‌بندی دوستدار محیط زیست، پوشش‌های مبتنی بر آب امیدوارکننده به نظر می‌رسند. این پوشش‌ها تحت تنش حرارتی عملکرد بهتری دارند و تا دمای حدود ۱۹۵ درجه فارنهایت سالم باقی می‌مانند. این ویژگی آنها را به گزینه‌ای جذاب برای کافه‌های لوکسی تبدیل می‌کند که دم‌کرده‌های صبیح یا سایر نوشیدنی‌های حساس به دما را سرو می‌کنند. با این حال، لیوان‌های کاغذی با پوشش واکس در مواجهه با نوشیدنی‌های اسیدی مانند قهوه سرد طعم‌دار با مرکبات عملکرد خوبی ندارند. اسید با گذشت زمان به شدت به پوشش آنها حمله می‌کند. یک آزمایش اخیر نشان داد که این لیوان‌های واکسی پس از تماس طولانی‌مدت با مایعات اسیدی، ۱۸ درصد سریع‌تر از همتایان پوشش‌دار پلاستیکی خود نشت می‌کنند.
| نوع لیوان | تحمل دما | استفاده مناسب |
|---|---|---|
| تک‌دیواره | تا 160 درجه فارنهایت | آمریکانوی سرو شده در محل |
| دو دیواره | تا ۲۰۰°F | لاته‌های بیرون‌بر |
| ریپل-راپ | تا 210°F | چای ادویه‌ای بسیار داغ |
کافه‌های شلوغ شهری در ساعات شلوغ صبحگاهی 27٪ کمتر مشکل درب روی فنجان‌های دیواره‌دوگانه تجربه می‌کنند. برای زمان‌های دست‌زدن بیش از 15 دقیقه، طراحی‌های حبابی انتقال حرارت خارجی را نسبت به فنجان‌های کاغذی معمولی 55٪ کاهش می‌دهند.
در حالی که 78٪ از مصرف‌کنندگان ادعاهای «زیست‌تخریب‌پذیر» را با مزایای محیط زیستی مرتبط می‌دانند (مرکز تحقیقات پیو 2023)، اکثر فنجان‌های کاغذی قهوه تنها در شرایط خاص کمپوست صنعتی تجزیه می‌شوند. تجزیه واقعی در محیط‌های کنترل‌شده 12 هفته طول می‌کشد، اما در محل‌های دفن زباله می‌تواند به سه سال یا بیشتر نیز برسد.
گواهی‌های شخص ثالث به تأیید ادعاهای قابلیت کمپوست کمک می‌کنند:
مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۳ نشان داد تنها ۳۴٪ از فنجان‌های برچسب‌خورده به عنوان «قابل تجزیه زیستی» در آزمایش‌های مستقل، این گواهی‌ها را تأمین می‌کنند.
بسیاری از فنجان‌هایی که به عنوان بازیافت‌پذیر بازاریابی می‌شوند، لایه‌های PLA دارند که جریان‌های سنتی بازیافت کاغذ را آلوده می‌کنند. قابلیت واقعی تجزیه زیستی به سه عامل بستگی دارد: جداسازی از پسماند متداول، دسترسی به تجزیه صنعتی (که تنها برای ۲۷٪ از کسب‌وکارهای آمریکا در دسترس است) و عدم وجود پوشش‌های مبتنی بر نفت.
لایه‌های PLA در محیط‌های آزمایشگاهی معیارهای گواهی را تأمین می‌کنند، اما فقط در صورتی به طور قابل اعتمادی تجزیه می‌شوند که:
بدون مشارکت‌های شهری در تجزیه زیستی، حتی فنجان‌های PLA دارای گواهی نیز اغلب در محل‌های دفن زباله پایان می‌یابند.
برچسب قیمت کاسه‌های زیست‌تخریب‌پذیر حدوداً ۲۰ تا ۳۵ درصد بالاتر از کاسه‌های پلاستیکی معمولی است، زیرا مواد اولیه گران‌تر هستند و همچنین فرآیند صدور مجوزها و گواهی‌نامه‌ها نیز دخیل است. طبق گزارش اخیر شرکت PwC در سال گذشته، اکثر مردم امروزه بسته‌بندی دوستدار محیط زیست را ترجیح می‌دهند. حدود هشت در هر ده مصرف‌کننده ترجیح می‌دهند که از این نوع بسته‌بندی استفاده کنند و تقریباً دو سوم آنها حاضرند در صورت نیاز تا ۱۰ درصد بیشتر هزینه کنند. از نظر هزینه‌های واقعی، لیوان‌های روکش‌دار با PLA معمولاً به‌طور متوسط حدود دوازده سنت برای هر عدد تمام می‌شوند، در مقایسه با هشت سنت برای انواع متداول روکش‌دار با پلی‌اتیلن. اما نکته جالب اینجاست: وقتی کافه‌ها به صورت عمده و بیش از پنج هزار عدد سفارش می‌دهند، این تفاوت قیمت حدود ۱۵ درصد کاهش می‌یابد. بنابراین صاحبان کافه‌ها با انتخابی سخت بین هزینه‌های اولیه و مزایای بلندمدت مانند حفظ رضایت مشتریان وفادار و رعایت مقررات مواجه هستند. در حال حاضر بیست و سه ایالت در آمریکا، استفاده از بسته‌بندی قابل تجزیه زیستی را برای تمام کسب‌وکارهایی که بیش از دو میلیون دلار درآمد سالانه دارند، الزامی کرده‌اند.
کافه‌های کوچک (۱ تا ۳ شعبه) از طریق گروه‌های خرید مشارکتی، هزینه‌ها را با سفارش جمعی فنجان‌های PLA به میزان ۱۸ تا ۲۲ درصد کاهش می‌دهند. زنجیره‌های بزرگ با قراردادهای چندساله با تأمین‌کنندگان و اهداف پایداری مرحله‌ای، در طی ۳۶ ماه، کاهش هزینه ۳۰ تا ۴۰ درصدی را تجربه می‌کنند. هر دو گروه باید:
بر اساس گزارش سال ۲۰۲۴ آمازون بیزینس، کافه‌هایی که این راهبردها را ترکیب می‌کنند، ۵۰ تا ۶۵ درصد از هزینه‌های پایداری را از طریق کاهش هزینه‌های مدیریت پسماند و مشوق‌های مالیاتی ظرف دو سال بازیابی می‌کنند.
کافه‌ها امروزه در مورد لیوان‌های کاغذی خود بسیار هوشمندانه عمل می‌کنند و آنها را به تبلیغات متحرک برای برندهای خود تبدیل می‌کنند. برخی مطالعات نشان می‌دهند که مردم لوگوهای کافه‌ها روی لیوان‌های سفارشی را حدود ۵۰٪ بیشتر از لیوان‌های ساده به یاد می‌آورند، که با توجه به تعداد زیادی از افرادی که با نوشیدنی صبحگاهی خود در شهر قدم می‌زنند، منطقی به نظر می‌رسد. جادوی واقعی زمانی رخ می‌دهد که کافه‌ها طراحی لیوان‌ها را ساده اما چشم‌نواز نگه می‌دارند. رنگ‌های پررنگ در مقابل پس‌زمینه‌های تیره برجسته می‌شوند، کدهای QR به مشتریان اجازه می‌دهند از روی کوچه و خیابان به برنامه‌های پاداش بپیوندند و طرح‌های ویژه با نوشیدنی‌های فصلی محبوب هماهنگ می‌شوند. بسیاری از صاحبان کسب‌وکارها همچنین دوست دارند ادعاهای محیط‌زیستی خود را روی لیوان‌ها نمایش دهند، چه با اشاره به مواد زیست‌تخریب‌پذیر و چه با تأکید بر تلاش‌های کاهش ردپای کربن. در نهایت، چه راه بهتری برای گسترش پیام پایداری وجود دارد نسبت به چیزی که همه همراه خود حمل می‌کنند؟
جایگزینی جوهرهای پایه آبی و پایه سویا به‌جای پوشش‌های شیمیایی، باعث ایجاد برندینگی زنده و ایمن شده است. آزمون‌های دقیق تضمین می‌کنند که طراحی‌ها در برابر موارد زیر مقاوم باشند:
| فاکتور | نیاز به عملکرد |
|---|---|
| مưngش | هنگامی که فنجان‌ها عرق می‌کنند، جوهر منتقل نمی‌شود |
| قرار گرفتن در معرض مایکروویو | گرم شدن رنگ‌های فلزی ندارد |
| اصطکاک با یخ | گرافیک در برابر خراش مقاوم است |
ویژگی‌های دو منظوره مانند دسته‌های متناسب با بافت و درزهای ضد نشت، هم عملکرد و هم کیفیت ادراکی را افزایش می‌دهند.
بر اساس آخرین گزارش روندهای خدمات غذایی در سال ۲۰۲۴، حدود دو سوم مشتریان واقعاً حس لمسی فنجان را با نظر خود نسبت به نوشیدنی داخل آن مرتبط می‌دانند. فنجان‌های صاف معمولاً همراه لاته و سایر قهوه‌های شیری استفاده می‌شوند، در حالی که فنجان‌های مات و زبرتر معمولاً با نوشیدنی‌های تخصصی همراهی می‌کنند. وقتی کافه‌ها به مواد پایدار مانند فنجان‌های روکش‌دار با PLA روی می‌آورند، پیام قوی‌ای درباره دغدغه محیط زیست منتشر می‌شود. اما این کار زمانی بهتر جواب می‌دهد که راهنمایی مناسبی درباره نحوه دور ریختن صحیح آنها ارائه شود. همه ما برچسب‌هایی را دیده‌ایم که نوشته‌اند «من را در تأسیسات صنعتی کمپوست کنید» که به مردم کمک می‌کند دقیقاً بدانند چه کاری باید انجام دهند. اکنون بسیاری از کافه‌های مستقل از فنجان‌های دیواره دوبل ساخته شده با پوشش‌های گیاهی استفاده می‌کنند. این فنجان‌ها نه تنها ضایعات غلاف (سلیوه) را کاهش می‌دهند، بلکه دمای نوشیدنی را نیز برای اکثر افراد در سطح مناسبی حفظ می‌کنند. انجمن ملی قهوه در سال ۲۰۲۳ گزارش داد که حدود ۴ از هر ۱۰ مصرف‌کننده منظم قهوه واقعاً به دمای راحت نوشیدنی‌هایشان اهمیت می‌دهند.
لیوان‌های کاغذی تک‌دیواره عایق‌بندی پایه‌ای دارند و نوشیدنی‌ها را به مدت حدود ۱۵ تا ۲۰ دقیقه گرم نگه می‌دارند. لیوان‌های دوبل‌دیواره به دلیل فضای هوای بین لایه‌ها، عایق‌بندی بهتری ارائه می‌دهند و مایعات را بیش از ۳۰ دقیقه گرم نگه می‌دارند و امکان دست زدن به نوشیدنی‌های داغ‌تر بدون سوختگی دست را فراهم می‌کنند.
لیوان‌های کاغذی با روکش موج‌دار، مقاومت حرارتی را از طریق فضای هوای بین دندانه‌ها و بدون استفاده از مواد اضافی افزایش می‌دهند. این لیوان‌ها در شرایط کمپوست صنعتی عملکرد خوبی دارند، دقیقاً مانند لیوان‌های کاغذی معمولی.
لیوان‌های دارای روکش PLA که از نشاسته ذرت ساخته می‌شوند، برای تجزیه کامل به کمپوست صنعتی خاصی نیاز دارند. پوشش‌های آکریلیک آبی تأثیر کربن کمتری دارند اما قابل کمپوست شدن نیستند. لیوان‌های PLA مقاومت بیشتری در برابر نوشیدنی‌های اسیدی دارند، در حالی که پوشش‌های آبی برای محصولات لبنی مناسب‌تر هستند.
اگرچه برخی از ظروف ادعای قابلیت بازیافت دارند، اما انواعی که روکش PLA دارند می‌توانند فرآیند بازیافت معمولی کاغذ را مختل کنند. قابلیت واقعی تجزیه زیستی به شرایط و زیرساخت‌های مناسبی نیاز دارد که فراتر از روش‌های متداول است.
